جواهرات سلطنتی ایران به مجموعهای از جواهرات سلطنتی گفته میشود که طی صدها سال توسط پادشاهان مختلف ایران جمعآوری گردیده و چه به صورت پیاده و چه به صورت ساخته شده اکنون در موزه جواهرات ملی ایران وابسته به بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران نگهداری میشوند.
این مجموعه یکی از بزرگترین مجموعه های جواهر در جهان بوده و قدمت برخی از جواهرات این مجموعه به اساطیر و پیش از تاریخ باز میگردد.
این جواهرات امروزه به عنوان بخشی از فرهنگ و تاریخ ایران شناخته شده و همچون سایر عناصر شناخت فرهنگی، عنصری برای شناخت فرهنگ ایرانی به شمار میرود.
آغاز جمعآوری این جواهرات به صورت جدی به دوران صفویه باز میگردد و پس از آن گاهی پادشاهانی قطعاتی را به آن افزودهاند و گاهی در هنگام تغییر حکومتها، بخشهایی از آن به تاراج رفتهاست.
موزه جواهرات ملی از سال 1334 محل نگهداری با ارزشترین دارایی ایران بوده است. گرچه برخی جواهرات آن با تاسیس بانک ملی سال 1316 شمسی در اختیار خزانه آن بانک قرار داشت، اما در نهایت با تاسیس بانک مرکزی از سال 1334 در خزانهای زیر نظر این بانک به مساحت حدود 1000 متر مربع نگهداری شدهاند.
تا پیش از انقلاب ۱۳۵۷ ایران، در برخی از مراسم رسمی همچون ازدواجها و تاجگذاری از جواهرات ملی استفاده میشد.
این موزه یا همان خزانه جواهرات ملی از بدو تاسیس خود تاکنون به عنوان یکی از گنجینههای بیبدیل جهان با انواع و اقسام جواهرات تاریخی و ارزشمند خود علاوه بر معرفی توانایی جواهرسازان و هنرمندان ایرانی در کنار تمدن کشور به حفظ پول ملی کشورمان نیز کمک کرده است.
بسیاری از جواهرات سلطنتی ایران از دوره صفوی، دوره افشار، قاجار و پهلوی در این موزه به نمایش گذارده شدهاست. از جمله میتوان به الماس دریای نور، کوزه قلیان فیروزه، کوزه قلیان با تخم شترمرغ، شمعدان سلام عید، کلاه عباس میرزا، سنجاق سینه ها، انفیه دان زمرد، تنگ مینا، جقه نادری، تاج فرح پهلوی، تاج کیانی، کره جواهر نشان، تخت طاووس قاجاری، تخت خورشید و تخت نادری اشاره کرد.